Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
lovğalanma — «Lovğalanmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döş — is. 1. Bədənin, boyundan qarına qədər olan ön hissəsi; köks, sinə. Döş qəfəsi. Döş əzələləri. – . . Ciyər sinənin içində olur ki, qutu kimi şeydir. Onun qabaq tərəfi döş sümüyü və qabırğalardır. H. Z.. Ayna islaq başını Ayazın döşünə qoydu. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öz — əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq. Öz fikrində qalmaq. – Birdən <İskəndərin> tərlan qanadlı xəyalı uçub, öz vətəninə – doğma Azərbaycan elinə getdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təşəxxüs — <ər.> is. 1. Lovğalıq, təkəbbür; özünü çəkmə, iddia satma. <Nökər> ancaq təşəxxüs üçün, kim bilsin, hansı yaralının köhnə paltarını geyinibdir. S. M. Q.. Ancaq gənclik təşəxxüsü, lovğalıq <Polada> mane olur. Ə. Vəl.. Təşəxxüs… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
arvatdammax — (Cəbrayıl) məc. lovğalanmaq. – Arvatdamma, a:z, otu yerində … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
basmə — (Oğuz) bax basma II ◊ Basmə gəlməx’ – 1. yalan danışmaq, gopa basmaq; 2. lovğalanmaq. – Özgəsinə gəl basmə gəlmə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bö:üş — elemeg: (Bakı) lovğalanmaq, özünü başqalarından yüksək tutmaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çeysimməg — (Biləsuvar) lovğalanmaq. – Adam varrı olanda çox çeysimməz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dağarcıxlammax — (Çənbərək) lovğalanmaq. – Ay dıdı Şəmşi, nə dağarcıxlanırsaη? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
daqqalıx — (Hamamlı) lovğalıq, ədabazlıq ◊ Daqqalıx eləməx’ – lovğalanmaq, ədabazlıq etmək. – Daqqalığ eləmə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
